Meknes
Blijf op de hoogte en volg Frans & Carry
11 Februari 2017 | Marokko, Moulay Idriss
Vannacht een paar flinke regenbuien gehad en we vertrekken ook met was miezerig, donker, druilige weer. We komen al snel in een dorpje...........we kijken onze ogen uit, in de regen, heel veel mensen op de been, op teenslippers, in plastic zakken gehuld tegen de regen, of gewoon als zeiknat van de regen! We zien heel veel kleine bedrijfjes, winkeltje en nog meer. Het mag allemaal geen naam hebben, het zijn hokjes van wat golfplaten, wat plastic, wat planken en alles wat er tussen in zit. Deze chaos, deze bende maakte wel een enorme indruk op ons. Oh ja, je ziet dan ook nog daar tussen de "zogenaamde" restaurantjes, barretjes met terrasjes waar dan alleen de mannen zitten te niksen. Is dit de armoede van Marokko?
Het stadje door zien we kinderen, jongens en mannen of een enkele keer de vrouwen de schapen hoeden of met enkele koeien rondlopen. De ander weer met een paar geiten en dat allemaal in de miezer. De leerplicht bestaat hier denken wij niet.
We hebben een route door het binnenland waardoor we wel veel zien van hoe de mensen wonen en leven. De huisjes die we zien (90%) zou bij ons de naam schuurtje nog niet mogen hebben. Vaak is er maar een half dak en afgebrokkelde muren, de kinderen langs de weg zwaarden enthousiast naar ons maar daarna maken ze snel de beweging van geld of eten...........!!!
Ze werken hier ook aan nieuwe wegen, dat wil zeggen ze zijn er mee begonnen. We rijden kilometers lang over de oude weg bestaande uit geel gekleurde klei/gravel/zand en allemaal flinke kuilen en plassen. Je zou moeten kunnen zien hoe onze camper eruitziet.
Gelukkig is het droog zo aan het einde van de ochtend en rijden we verder naar de opgravingen van Volubilis. Opgravingen die begin 1900 verder zijn blootgelegd, alhoewel het al bestaat van voor de komst van de Romeinen. De meeste ruïnes stammen uit de 2de en 3de eeuw na C maar een aantal mozaïeken zijn toch nog goed bewaard gebleven. Wij vragen ons wel af of de woorden historisch of cultureel erfgoed hier wel bekend is en met een entreeprijs van 10 dh per persoon (€1.-) betalen we ook niet echt mee aan de restauratie.
We komen aan bij camping Zerhoun Belle Vue net voorbij Moulay Idriss en we treffen een opgebroken toegangsweg naar de camping. We proberen voorzichtig of we met het hoogte verschil wel er in kunnen en dat blijkt dus niet te lukken. Al snel komt er hulp bestaande uit een sjofel met zand en steen om het hoogte verschil enigszins op te heffen en dat lukt. Maar dan de eerste camper die er in gaat en niet voldoende snelheid maakt raakt vast en je snapt het al............ Voordat die is weg gesleept staan er al 10 campers te wachten op een smalle en drukke weg. Paniek en chaos alom. Maar uiteindelijk lukt het toch iedereen om op de camping te komen.
Kortom een indrukwekkende, druilige en op het laatst chaotische dag!
Zaterdag 11 febr.
We gaan vandaag al vroeg met de bus mee. Om 9 uur beneden aan de weg om de stad Meknes te bezoeken.
Zaterdag 11 febr.
De bakker was er al voor 8 uur met zijn Marokkaanse broden, 20 dh (is €0,20) per stuk. En met de bus naar de stad waar we Omar onze gids van vandaag oppikken. Een gezellig, vrolijk mannetje die op zijn Marokkaans- Engels zijn verhaal doet over van alles en nog wat. We beginnen binnen de stadsmuren en wandelen geruime tijd door de "Soeks" een netwerk van open en overdekte smalle straatjes en werkplaatsen die een indruk geven van Marokko in de 18e eeuw. Bij de slager, de poelier en de visboer willen wij zeker niets kopen bij de groentemannen zou heel misschien nog gaan. Op zaterdag wordt door de ambachtslieden nog hard gewerkt. De smid, de timmerman, de loodgieter we zien ze allemaal. Wat verder door komen we in het rijkere deel, de winkeltjes zijn wat meer geciviliseerd en de producten, vooral kleding en sieraden luxer. Daar na neemt Omar ons mee naar de hogere Koranschool. Tot eind 1990 kwam men van heinde en verre om hier de Koran te leren. We horen ohh zo veel vandaag over alles wat Meknes te bieden heeft, zoveel dat we ook niets alles kunnen onthouden (leeftijd!), maar gelukkig hebben we de foto's nog!!!
We gaan nog naar "de" ondergrondse gevangenis waar men de 1600 gevangen kon onderbrengen. We drinken Marokkaanse koffie in een koffiehuis gaan met koetsjes naar de paardenstallen van het oude leger. Prachtig bouwwerk met een onderkomen voor 1200 paarden. We sluiten af in een Marokkaans maar chique restaurant voor de lunch. 3 gangen maar liefst incl wijn voor de liefhebbers! Dat is overigens niet standaard op veel plaatsen serveren ze geen alcohol ivm met het geloof! We worden met de bus weer afgezet bij de camping in inmiddels is het toch weer 16.30 uur. Een prima dag weer, veel gezien en gehoord en de verwachte regenbui was precies tijdens de lunch. Wat een timing, toch!
P.s. De teksten bij de foto's willen nog niet echt lukken.
Vandaag een nieuwe poging op een andere manier.
Op de foto zie je datum en tijd (is nog Ned. tijd, voor ons dus een uurtje eerder) met het verslag wijst dit zichzelf (denken wij)
Foto 11-2 14.34 uur is de toegangspoort naar de "grote moskee" wij niet moslims kunnen dit niet bezoeken.